Egzemplarze gazet z okresu dwudziestolecia międzywojennego odnaleźli pracownicy Skanska podczas prac prowadzonych w klasztorze Sióstr Urszulanek w Sieradzu.
Podczas wykonywania robót rozbiórkowych na poddaszu wschodniego skrzydła klasztoru pracownicy Skanska odkryli w warstwach poszycia stropu i dachu dobrze zachowane fragmenty gazet z drugiej i czwartej dekady XX wieku.
- Gazety zostały wykorzystane do oddzielenia warstwy termoizolacji z trocin, układanej między krokwiami na deskach, od warstwy tynku trzcinowego - wyjaśnia kierownik budowy Rafał Głaz. - Jako warstwę oddzielającą wykorzystywano papier w postaci gazet, worków po wapnie i innych opakowań. Miały one zatrzymać luźno nasypane między elementy konstrukcji dachu trocin, tak aby nie wysypywały się szparami między deskami do czasu ułożenia tynku wapiennego na trzcinach zamocowanych do desek ślepego pułapu - opowiada.
Odnalezione periodyki zostaną przekazane urszulankom, dzięki czemu stare gazety zasilą zbiór klasztornych zabytków.
Kuryer Codzienny, Gazeta Poranna
Wśród odnalezionych gazet znajdują się m.in. egzemplarze Ilustrowanego Kuryera Codziennego, Gazety Porannej, Gońca i Echa z lat 1918-1936.
Ilustrowany Kuryer Codzienny był pierwszym dziennikiem wydawanym przez koncern prasowy o tej samej nazwie. Gazetę wydawano od 1910 roku i do wybuchu II wojny światowej była jedynym polskim tytułem dostępnym w ciągłej sprzedaży w 1827 miejscach w Europie. Wśród odnalezionych gazet znajduje się także Kuryer Literacko-Naukowy, który od 1924 roku funkcjonował jako samodzielny dodatek.
Gazetę Poranną wydawano w latach 1912-1929. Do roku 1928 stanowiła organ Narodowej Demokracji. Zawierała wówczas treści antysemickie, a także prowadziła kampanię przeciwko Gabrielowi Narutowiczowi po objęciu przez niego funkcji prezydenta RP. W latach 1928-1928, po połączeniu z Gazetą Warszawską dziennik wydawano pod nazwą Gazeta Poranna Warszawska. W 1928 roku powrócono do pierwotnej nazwy i zerwano stosunki z Narodową Demokracją. Gazeta miała wówczas charakter prorządowy i popierała rząd Józefa Piłsudskiego. W 1929 roku wydawca podjął decyzję o likwidacji dziennika, a jako przyczynę podał brak stałego poparcia rządu.
Stare miesza się z nowym
Statystykę przedwojennych gazet psuje nieco wydanie Przeglądu Sportowego, pochodzące z 5 marca 1974 roku. Można w nim znaleźć informację o XXIX Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, kolizji Andrzeja Bachledy z ratrakiem, a także o przygotowaniach naszej reprezentacji do mistrzostw świata w piłce nożnej i zaleceniach Kazimierza Górskiego dla kandydatów do reprezentacji.
Przebudowa klasztoru
Prowadzona przez Skanska przebudowa i remont klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu jest jednym z elementów zadania "Od elekcji królów Polski do epoki Internetu - sieradzka Starówka historycznym dziedzictwem regionu", realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego.
Zakres realizowanych przez Skanska prac obejmuje przebudowę i renowację furty klasztornej i krużganków. Piętro zachodniego skrzydła klasztoru, po przebudowie, zostanie zaadaptowane na salę muzealno-wystawową i multimedialną wraz zapleczem i przylegającymi pokojami gościnnymi.
- W skrzydle wschodnim odnowimy i częściowo odtworzymy drewnianą konstrukcję dachu, wzmocnimy ją, odtworzymy pokrycie dachowe, orynnowanie i okna - mówi menadżer projektu Sylwester Lewandowski. - Ta część klasztoru zostanie zaadaptowana na pokoje gościnne z łazienkami - dodaje.
W ramach prowadzonych prac zostaną również przebudowane dwie klatki schodowe, zamontowany podnośnik dla osób niepełnosprawnych oraz wymienione wszystkie instalacje w obiekcie.
Klasztor w Sieradzu
Historia klasztoru sięga czasów średniowiecznych. Został wybudowany w formie czworoboku. Na parterze mieściły się sale wspólne - zakrystia, kapitularz, refektarz, na górze - cele zakonne. Najstarsze skrzydła zachodnie i północne w wzniesiono w XIII i XV wieku, skrzydło wschodnie w XVI wieku, a skrzydło południowe w 1651 roku. W skrzydle wschodnim wmurowana jest kamienna kula, pamiątka po najeździe krzyżackim.
Budynki klasztorne są otynkowane. Poza czworobok klasztoru wysunięty jest stanowiący nieregularne przedłużenie skrzydła zachodniego dawny priorat, czyli siedziba przeora. Budynek ten powstał wcześniej niż kościół przyklasztorny. Pierwotną jego wielkość wyznaczają piwnice, które są jedynym zachowanym wczesnogotyckim wnętrzem w całym klasztorze. Obecny wygląd prioratu jest wynikiem dość zasadniczych zmian i przeróbek z lat 1777 i 1925 (część budynku rozbudowano). Połowę parteru zajmuje dawny refektarz, którego strop zdobiony jest dekoracją stiukową w typie kalisko-lubelskim z cennymi obrazami na ścianach.
W okresie międzywojennym i po wojnie mieściła się w budynku prioratu szkoła podstawowa. Obecnie w budynkach klasztornych mieści się Dom Pomocy Społecznej i pomieszczenia mieszkalne dla sióstr oraz mała kaplica.
