Przy planowaniu prac termoizolacyjnych należy uwzględnić kilka ważnych kwestii, w tym stan budynku. Ma to największe znaczenie w przypadku starych nieocieplonych domów, a także budynków pozostających od dłuższego czasu w stanie surowym otwartym. Ściany i fundament są w sposób bezpośredni narażone na działanie wilgoci, która wywiera negatywny wpływ na całą konstrukcję. Przed przystąpieniem do ocieplania zatem konieczne jest sprawdzenie poziomu ich zawilgocenia, a w przypadku podwyższonej wartości - nie powinno się rozpoczynać czy kontynuować prac termoizolacyjnych zanim powierzchnie te nie zostaną właściwie osuszone.
Gdy termomodernizacja jest jedynym rozwiązaniem
Nieocieplony lub niewłaściwie ocieplony budynek pochłania znacznie więcej energii, niż budynek odpowiednio zaizolowany termicznie. Taka sytuacja w dłuższej perspektywie oznacza duże straty ciepła (nawet ponad 30%) oraz większe zapotrzebowanie na energię grzewczą. Niekontrolowana ucieczka ciepła prowadzi do spadku temperatury w pomieszczeniach zimą i ich zbytniego nagrzewania się w porze letniej. Tworzy to bardzo niekorzystny mikroklimat w budynku i stanowi idealne środowisko do rozwoju pleśni i grzybów na ścianach wewnętrznych i murach. Dogrzewanie budynku staje się również niewydajne, jeśli nie zostanie rozwiązany problem z mostkami termicznymi i wspomnianą ucieczką ciepła. Do tego dochodzą nieszczelne okna i drzwi, zwłaszcza w starych budynkach, a także okna nieenergooszczędne. Po wymianie stolarki okiennej i drzwiowej na nowoczesne energooszczędne modele oraz wymianie urządzeń grzewczych na bardziej wydajne piece, należy również zastanowić się nad przeprowadzeniem profesjonalnej termomodernizacji. Pamiętajmy jednak, że prace termomodernizacyjne przyniosą spodziewane rezultaty tylko wówczas, gdy mury mają odpowiednio niski poziom wilgotności. Kategorycznie nie powinno się układać warstwy ocieplenia z wełny mineralnej lub styropianu na mokre lub zawilgocone powierzchnie, możliwe jest to dopiero po profesjonalnym osuszeniu z wykorzystaniem jednej z zalecanych metod.
Sposoby osuszania
Osuszanie ścian zewnętrznych polega na wyeliminowaniu wilgoci i zalegającej wody ze struktury muru oraz tynku. Najczęściej wykorzystywanym sposobem osuszania jest tzw metoda iniekcyjna, której najważniejszą zaletą jest wyprowadzenie wilgoci bez konieczności kucia i naruszania struktury ścian. Mówiąc najprościej, polega ona na wprowadzeniu odpowiedniego specjalistycznego preparatu w głąb muru, krystalizującego się pod wpływem kontaktu z wodą. W efekcie powstaje swego rodzaju warstwa ochronna, skutecznie blokująca dopływ wody z różnych źródeł oraz podciąganie wilgoci z gruntu. Preparaty iniekcyjne są produkowane na bazie silikatów, a co najważniejsze są całkowicie bezpieczne dla zdrowia człowieka i środowiska naturalnego, ponieważ nie wydzielają groźnych oparów czy gazów. Z tego względu, wszystkie prace związane z osuszaniem można przeprowadzić samodzielnie, choć dla większej pewności efektu można rozważyć skorzystanie z usług profesjonalnej firmy.
Przed przystąpieniem do osuszania za pomocą preparatu iniekcyjnego, powinno się bardzo starannie przygotować podłoże przez oczyszczenie jego powierzchni z jakichkolwiek zanieczyszczeń i resztek innych materiałów budowlanych. Może się również okazać, że konieczne jest skucie warstwy tynku ze względu na jego zawilgocenie. Jest to szczególnie ważne dla dobrej przyczepności styropianu do ocieplanej powierzchni. Sam preparat wprowadza się przez nawiercone otwory za pomocą specjalnych lejków, ułatwiających aplikację.
